Lichtmis

02-02-2020

Mijmeren over het begin van 2020 ontlokt een glimlach op mijn gezicht. Het jaar is goed gestart hier in La Ruine d' Or. De toon is gezet.

Wie hier al geweest is, herinnert zich ongetwijfeld de grijze container in de tuin. Niet echt een pronkstuk, wel praktisch. Werken in een leeg huis gaat vlotter, en dus deed de container dienst als opslagplaats voor meubels en ander gerief. De verbouwingen zijn voorbij, de extra bergruimte in de tuin werd overbodig. Eind 2019 is dezelfde man die 7 jaar geleden de container geplaatst heeft, hem komen ophalen. Dat gaf ruimte, ademruimte.... Ook binnen kwam er meer plaats. Ik vond een slachtoffer om meubels op te halen, en reed zelf verschillende keren naar het containerpark.

En zo kwam ik in een nieuwe flow, alsof het hoofdstuk verbouwen definitief was afgesloten. Vrijgekomen tijd en energie deden me goesting krijgen om projecten die ik voor me uitgeschoven heb, dichterbij te laten komen: het verwerken van de schapenwol, het samenbrengen van schalen en muziekinstrumenten in een klankkamer, schrijven afgewisseld met wat bricoleren in de tuin, rabarberwijn maken, en nog zoveel meer. Het is alsof ik in een nieuwe episode ben gegleden, zoetjes aan, zonder veel moeite. Het mezelf ten volle toelaten de vruchten te plukken van 10 jaar hard werken, doet deugd.

Samen met de kinderen heb ik januari in schoonheid afgesloten. Herman van Veen wordt in maart 75 jaar en dat viert hij met een reeks voorstellingen in Nederland en België. En vrijdag zijn we afgezakt naar Antwerpen voor een heerlijke show! Met gemak vullen hij en zijn vier kompanen een avond van drie uur. We hebben genoten van de muziek, de humor, de bindteksten, de filosofie, en de beweeglijkheid van Herman. Die man is 75 en huppelt en danst op het podium als een jong veulen in de wei! Ik heb geklapt dat mijn handen er pijn van deden. Het is fijn om te zien dat iemand op de gezegende leeftijd van 75 jaar nog zo vol leven zit, vol vuur. Heerlijk!

Het triggerde iets in mij. Ook ik ben nog niet uitgezongen (figuurlijk!) en voel het nog steeds borrelen vanbinnen om te dansen en het leven te vieren. Misschien voelen jullie het ook kriebelen als je dit leest. Als dat zo is, reserveer dan alvast zaterdag 10-10-2020. Wat de plannen zijn voor die dag komen jullie nog te weten, ik heb nog wat tijd nodig om de ideeën uit te werken. Het belooft alvast boeiend, interessant, leuk en ontspannend te worden. Meer details volgen nog en ik hoop jullie in een volgend schrijven te enthousiasmeren.