Dag van de Onnozele Kinderen

Hoezo, onnozele kinderen?! dacht ik als kind, een beetje gepikeerd, verontwaardigd. Kinderen zijn toch niet onnozel. Het bracht me toen in verwarring. Het bijbelverhaal van koning Herodes, die alle jongetjes tot 2 jaar liet ombrengen, om er zeker van te zijn dat Jezus, de nieuwgeboren koning der Joden, ook zou sterven en hij, Herodes aan de macht bleef, verklaarde toen nog niet waar de term onnozel voor stond. Nog later begreep ik dat 'onschuldig' een betere vertaling is van 'innocens', en dat die kleine kinderen martelaren waren.

Als volwassene voel ik nog steeds ontroering bij die titel. Tussen Kerstmis en Nieuwjaar, temidden van het feestgedruis is er 28 december, een dag van kinderlijke (en dat is iets totaal anders dan kinderachtige) blijheid, van verwondering, van nieuwe dingen ontdekken. Het helpt me om zonder weemoed te kijken naar wat voorbij is, te schrappen wat me niet meer dient, ruimte te scheppen om het nieuwe te verwelkomen, en dat liefst zonder al teveel op voorhand in te vullen.

Onschuld,
terug naar onschuld,
zijn als kinderen.
Kinderen, die huppelen in de wei, bijna zorgeloos
en je rond de nek vliegen en je doen smelten.
Ze zetten grote stappen met kleine voetjes,
ze vallen en staan weer op, fier op hun prestatie.
Kinderen beroeren mijn eigen onschuld.
Het werkt ontwapenend om het vuur in die oogjes te zien,
het enthousiasme, de drang om nieuwe dingen te leren,
om de wereld te ontdekken en 'groot' te zijn.
De rode ballen hangen als rijpe vruchten in de kerstboom,
vruchten die rijp zijn om te plukken de komende tijd.
Ik wens jullie na de ingetogenheid van de herfst een rijke oogst toe.
Geniet van het plukken en laat je verrassen door de heerlijke smaak!

© Ingrid